|
Lech Kunka(1920-1978)
Pokój(Kobiety i gołębie) nsygn.
tempera, olej, papier, 119x93 cm
Lech Kunka (ur.1920, Pabianice, zm.1978, Łódź)
Był jednym z pierwszych studentów Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. W 1948 roku otrzymał stypendium francuskiego rządu. Wyjechał na rok do Paryża, gdzie uczęszczał na zajęcia w Wyższej Szkole Sztuk Dekoracyjnych, a także na zajęcia do Pracowni Fernanda Legéra. Po powrocie do ojczyzny ukończył studia (1951) i rozpoczął wieloletnią pracę w łódzkiej uczelni. Wykładał początkowo kompozycję, a później malarstwo. Pełnił funkcję kierownika katedry, dziekana i prorektora.
Kunka tworzył pod wpływem prac Strzemińskiego, malował abstrakcje geometryczne. Pod koniec lat 50-tych rozpoczął etap malarstwa strukturalnego, które bazowało na układach kół, wykorzystywał różnorodne materiały i techniki malarskie. Artysta był współzałożycielem grupy ST-53. Oprócz malowania i rysowania zajmował się scenografią filmową oraz teatralną i malarstwem monumentalnym.
Wybrane wystawy indywidualne:
Lech Kunka (1920-1978) – Wystawa w 35. rocznicę śmierci artysty, Muzeum Miasta Łodzi, Łódź (2013), Lech Kunka – szkice paryskie, Galeria Blok ASP, Łódź (2011), Porównania 4, Sopot (1971), Konfrontacje 69, Koszalin (1969), Porównania 3, Sopot (1969), Porównania 2, Sopot (1967), Porównania 1, Sopot (1965).
Wybrane wystawy zbiorowe:
Mapa. Migracje artystyczne a zimna wojna, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (2014), Doświadczenie Materii – wystawa zbiorowa, Galeria Piekary, Poznań (2005), Malarstwo, Grafika i Rzeźba Artystów Ziemi Łódzkiej – Szeged Sommer Festival, Baltimore (1974), Wystawa Malarstwa Polskiego, Lyon (1974), VII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (1974), Gemalde Grafiken und Plastiken, Okręg łódzki ZPAP, Lipsk (1972), Wystawa Młodej Plastyki, Berlin (1956).
|
